ΗΡΑΚΛΕΙΑ

ΗΡΑΚΛΕΙΑ
Η Ηρακλειά είναι ένα από τα νησιά των Κυκλάδων που προσφέρουν ήρεμες διακοπές και απόλυτη χαλάρωση. Η έλλειψη κοσμοπολίτικης ζωής αλλά και τα ήσυχα σοκάκια του νησιού δίνουν μία αίσθηση απόλυτης γαλήνης σε όσους την επισκέπτονται.

Στο δυτικότερο σημείο των Ανατολικών Κυκλάδων, η Ηρακλειά βρίσκεται πολύ κοντά στο νησί της Νάξου σε απόσταση μόλις 1 ώρας και 15 λεπτών, αν ταξιδέψετε με το πλοίο της γραμμής. Δρομολόγια εκτελούνται και από το Λιμάνι του Πειραιά. Η επιφάνεια του νησιού ανέρχεται στα 18,078 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Οι δύο κυριότεροι οικισμοί του είναι η Παναγία ή Χώρα που είναι από τα πιο πολυσύχναστα μέρη και ο Άγιος Γεώργιος όπου βρίσκεται και το λιμάνι του νησιού.

Για όσους αγαπούν τις καταδύσεις, το νησί προσφέρεται για εξερεύνηση του θαυμαστού βυθού του. Μπορείτε ν’ απολαύσετε ήσυχους περιπάτους στα στενά σοκάκια του νησιού και ν’ ανακαλύψετε την φυσική ομορφιά του.

Στο νησί δεν θα βρείτε βενζινάδικα και τράπεζες. Το νησί διαθέτει ελικοδρόμιο για την εξυπηρέτηση σας.

Μπορείτε να απολαύσετε παραδοσιακά εδέσματα του νησιού, όπως φάβα, ποικιλία από τυριά και θυμαρίσιο μέλι. Η εκτροφή και εκμετάλλευση ζώων είναι τις κύριες ενασχολήσεις των κατοίκων. Διάφορα εδέσματα με κατσίκι, αρνί και χοιρινό είναι ορισμένα από τα παραδοσιακά φαγητά του νησιού. Κατά την διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών πολλοί κάτοικοι της Ηρακλειάς ασχολούνται και με τον τουρισμό.


ΙΣΤΟΡΙΑ

Οι ντόπιοι την ονομάζουν και Αρακλειά. Κατά το μεσαίωνα ονομαζόταν Ηρακλείτσα. Το νησί είχε σημαντική ανάπτυξη από το 3.200-1000 π.χ. όταν ήκμασε ο Κυκλαδικός Πολιτισμός. Στα μουσεία του νησιού βρίσκονται αρκετά αρχαιολογικά ευρήματα τα οποία μαρτυρούν την ιστορία του. Οι επιδρομές των πειρατών δεν έλειψαν και από το νησί της Ηρακλειάς με αποτέλεσμα ανά περιόδους να εγκαταλείπεται από τους κατοίκους του. Στα τέλη του 18ου αιώνα έως το 1826, ήταν ευρέως διαδεδομένο, ότι το νησί ανήκε στο μοναστήρι της Χοζοβιώτισσας. Για τις ανάγκες των μοναχών, ένα μεγάλο τμήμα του νησιού είχε γίνει άγονο με πολύ λίγες καλλιεργήσιμες εκτάσεις που τις ονόμαζαν «μετόχια». Το έτος 1826 άρχισε η παράνομη εποίκηση μερικών κατοίκων της Αιγιάλης Αμοργού οι οποίοι άρχισαν να εκχερσώνουν το νησί. Το 1831 οι μοναχοί της Χοζοβιώτισσας επιτρέπουν και σε άλλους Αιγιαλίτες να έλθουν στην Ηρακλειά και υπογράφει μαζί τους συμβόλαιο δεκαετούς διάρκειας με δικαίωμα κατοχής και εκμετάλλευσης της γης και κατανομής των προϊόντων κατά 50%.