ΠΑΡΟΣ

ΠΑΡΟΣ
Η Πάρος είναι ένας από τους περισσότερο (πιο) κοσμοπολίτικους ταξιδιωτικούς προορισμούς των Κυκλάδων. Η προσέλευση των επισκεπτών στην Πάρο γίνεται ανά χιλιάδες και θεωρείται ένα από τα πιο γραφικά νησιά των Κυκλάδων που διατηρεί αναλλοίωτη την ξεχωριστή κυκλαδίτικη ομορφιά του. Είναι από τα μεγαλύτερα νησιά των Κυκλάδων με έκταση 186 τ. χλμ.. Βρίσκεται δυτικά της Νάξου και ανατολικά της Αντιπάρου, στο κέντρο των θαλάσσιων δρόμων του Αιγαίου, σε απόσταση 90 ναυτικών μιλίων από τον Πειραιά.
Η Πάρος είναι ένα από τα εύφορα νησιά των Κυκλάδων. Το κλίμα της είναι εύκρατο και οι χειμώνες συνήθως ήπιοι με λίγες βροχές. Τους καλοκαιρινούς μήνες και κυρίως τον Αύγουστο στο νησί πνέουν άνεμοι, τα γνωστά «μελτέμια». Η αμπελουργία είναι πολύ ανεπτυγμένη, στο νησί υπάρχουν σήμερα σύγχρονα οινοποιεία με πολύ μεγάλη παραγωγή κρασιού, τα παριανά κρασιά είναι φημισμένα σε όλο τον κόσμο. Εκτός από το κρασί, η Πάρος παράγει λάδι, δημητριακά και φρούτα. Οι κάτοικοι ασχολούνται με την αλιεία και την κτηνοτροφία. Στο νησί γίνεται μεγάλη παραγωγή ντόπιων τυριών. Κύριο χαρακτηριστικό του νησιού είναι οι γρανίτες με ασβεστολιθικές «νησίδες» που υπάρχουν στο υπέδαφος της. Το μάρμαρο της Πάρου, ο περίφημος «λυχνίτης», ήταν περιζήτητο υλικό κατά την αρχαιότητα εξ αιτίας της ικανότητάς του να αιχμαλωτίζει το φως μέσα στο λευκό του χρώμα. Διάσημοι γλύπτες του έδωσαν μορφή και απετέλεσε κύρια πηγή πλούτου για το νησί σε όλες τις περιόδους της ιστορίας.

Η Παροικιά είναι η πρωτεύουσα του νησιού, βρίσκεται στη δυτική ακτή και είναι από τις πιο κοσμοπολίτικες περιοχές με έντονη νυχτερινή ζωή. Το λιμάνι του νησιού βρίσκεται στην Παροικιά και εδώ μπορείτε να βρείτε υποκαταστήματα των περισσότερων τραπεζών, ταχυδρομείο, κέντρο υγείας, internet cafe, τουριστικά γραφεία και γραφεία ενοικίασης αυτοκινήτων. Δεκάδες ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια και camping (Λιβάδια, Κριός, Παρασπόρος) που χαρίζουν στον επισκέπτη τις ανέσεις μίας σύγχρονης πόλης. Σε κάθε βήμα συναντάμε ταβέρνες, μεζεδοπωλεία και εστιατόρια που σερβίρουν νόστιμα πιάτα, στα δρομάκια γύρω από το Κάστρο («Παλιά Αγορά») και στον παραλιακό δρόμο υπάρχουν μαγαζιά κάθε είδους.

Η Νάουσα είναι η δεύτερη σε σειρά πιο γνωστή περιοχή της Πάρου. Ένα γραφικό αλλά πολύ κοσμικό ψαροχώρι, που συγκεντρώνει πολλούς τουρίστες. Η Πάρος διαθέτει πολλά γραφικά χωριά, τα μεγαλύτερα χωριά είναι οι Λεύκες, τα Μάρμαρα, ο Πρόδρομος, ο Κώστος, η Μάρπησσα, το Πίσω Λιβάδι, ο Δρυός, η Αγγαιριά και η Αλυκή.
Για την Πάρο πραγματοποιούνται δρομολόγια από τον Πειραιά, την Ραφήνα, τις υπόλοιπες Κυκλάδες, τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, την Θεσσαλονίκη και την Κρήτη. Μπορείτε να ταξιδέψετε στο νησί με F/B, «Καταμαράν» ή και «Ιπτάμενα Δελφίνια». Η διάρκεια του θαλάσσιου ταξιδιού από τον Πειραιά είναι 4,5 ώρες με F/B και 2,5 - 3 ώρες με ταχύπλοα. Η πρόσβασή σας στο νησί μπορεί να γίνει και αεροπορικώς από το αεροδρόμιο της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.


ΙΣΤΟΡΙΑ

Τα πρώτα δείγματα κοινωνικής ζωής της Πάρου εμφανίστηκαν στο νησάκι Σαλιαγκό, που βρίσκεται μεταξύ Πάρου και Αντιπάρου. Στην εποχή του λίθου γύρω στη 5η – 4η χιλιετία εμφανίζεται ένας από τους αρχαιότερους οικισμούς του προϊστορικού Αιγαίου.

Την εποχή του Χαλκού το 3200-1100π.Χ., εντοπίστηκαν λείψανα πρωτοκυκλαδικού οικισμού στον λόφο του Κάστρου της Παροικιάς. Αξιόλογοι οικισμοί της ίδιας περιόδου εντοπίστηκαν σε διάφορα σημεία της Πάρου (Κάμπος, Δρυός, Κουκουναριές, Πλαστήρας, Γλυφά, Φάραγκας). Στην διάρκεια της Μινωικής κυριαρχίας στο Αιγαίο, η Πάρος γίνεται ένα μεγάλο στρατιωτικό και εμπορικό κέντρο του Μινωικού κράτους και εποικίζεται από Κρήτες. Η μυθολογία αναφέρει ότι ο αρχηγός των Κρητών Αλκαίος έχτισε την πρώτη πόλη, στη θέση που βρίσκεται σήμερα η Παροικιά και της χάρισε το όνομα του Μίνωα. Ευρήματα του Μυκηναϊκού πολιτισμού ανακαλύφθηκαν στο ύψωμα Κουκουναριές, κοντά στη Νάουσα και στον λόφο του κάστρου της Παροικιάς.

Στην Γεωμετρική εποχή το 1100-700π.Χ.. η Πάρος ανθίζει οικονομικά από το εμπόριο μαρμάρου και αποκτά πλούτη. Η εξέλιξη του νησιού σε μεγάλη ναυτική βάση αναπτύσσει την γεωργία και την κτηνοτροφία. Η αρχαϊκή εποχή το 700 – 480 π.χ. φέρνει μεγάλες αλλαγές στη Πάρο. Το 680 π.χ. οι Παριανοί ιδρύουν μια αποικία στη Θάσο και αρχίζει η εκμετάλλευση των κοιτασμάτων χρυσού από τις θρακικές παραλίες.Στην Πάρο δημιουργούνται φημισμένα εργαστήρια γλυπτικής και το νησί γνωρίζει μεγάλη άνθηση στην διάρκεια του 7ου αιώνα βάζοντας και την ποίηση μέσα στις τέχνες της με κύριο εκπρόσωπο τον λυρικό ποιητή Αρχίλοχο που θεωρείται ισάξιος του Ομήρου. Το νησί υποδέχεται την Κλασική εποχή το 480-323 π.Χ. Η ολιγαρχική εξουσία της Πάρου, δέχεται στο νησί τους Πέρσες και ένα μεγάλο τμήμα του στρατού της ακολουθεί τον περσικό στόλο στις εκστρατείες εναντίον της Ελλάδας. Μετά την ήττα των Περσών (480 π.Χ.), ο Θεμιστοκλής υποχρεώνει την Πάρο να γίνει μέλος της Αθηναϊκής Συμμαχίας. Την εποχή αυτή ζουν και δημιουργούν οι φημισμένοι Παριανοί γλύπτες Αγοράκριτος και Σκόπας. Με το τέλος της κλασικής περιόδου, η Πάρος γίνεται σύμμαχος των Μακεδόνων μέχρι τον θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου.

Στην διάρκεια της Ελληνιστικής εποχής το 323-167π.Χ η Πάρος περνάει στην κυριαρχία των Πτολεμαίων για πολλά χρόνια. Η Πάρος και οι υπόλοιπες Κυκλάδες μαζί με ένα μεγάλο τμήμα της ηπειρωτικής Ελλάδας αποτελούν επαρχία της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Η ανάπτυξη ανακόπτεται. Το νησί χρησιμοποιείται σαν τόπος εξορίας.
Τον 4ο αιώνα οχριστιανισμός εξαπλώνεται στην Πάρο και τότε χτίζεται από την Αγία Ελένη η πρώτη εκκλησία του νησιού, η Παναγία η Εκατονταπυλιανή.

Στην περίοδο της Ενετοκρατίας το 1204 – 1537μ.Χ η Πάρος εντάσσεται στο Δουκάτο του Αιγαίου. Το νησί ταλαιπωρείται από πειρατικές επιδρομές και οι κάτοικοι δουλεύουν σαν δουλοπάροικοι. Η Νάουσα γίνεται βάση πειρατών. Την εποχή εκείνη χτίζεται το κάστρο της Παροικιάς, της Νάουσας και του Κέφαλου (Μάρπησσα).
Η κατάληψη του νησιού από τον πειρατή Μπρμπαρόσα κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας το 1537 – 1821 μ.χ. και την ερήμωση που ακολουθεί κλείνει το κεφάλαιο της Ενετοκρατίας για την Πάρο. Το 1560 το νησί κυριεύεται από τους Τούρκους και κατά την διάρκεια των ρωσοτουρκικών πολέμων το 1770 – 1777, ο ρωσικός στόλος χρησιμοποιεί των ασφαλή όρμο της Νάουσας σαν ορμητήριο του Αιγαίου. Η Πάρος ήταν ενεργό μέλος στην ελληνική επανάσταση του 1821. Οι δοκιμασίες του νησιού κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής ήταν πολλές. Μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου οι Παριανοί αναγκάζονται να μεταναστεύσουν αρχικά στον Πειραιά και αργότερα στο εξωτερικό. Γύρω στο 1960 αρχίζει μία καινούργια περίοδος ανάπτυξης για την Πάρο, που βασίζεται κυρίως στον τουρισμό.