ΚΥΘΝΟΣ

ΚΥΘΝΟΣ
Η Κύθνος ή Θερμιά, είναι το πρώτο νησί που συναντάει κανείς στο ταξίδι του για τις Δυτικές Κυκλάδες. Χαρακτηριστικός κυκλαδίτικος ταξιδιωτικός προορισμός με άνυδρα και γυμνά από βλάστηση τοπία και άσπρα σπίτια που συνθέτουν την εικόνα του νησιού. Η φιλοξενία των κατοίκων εδώ είναι μοναδική και οι αμέτρητες παραλίες του νησιού δημιουργούν οάσεις δροσιάς και γαλήνης για τους επισκέπτες της.
Το νησί συνδέεται ακτοπλοϊκά με τον Πειραιά και το Λαύριο. Το ταξίδι διαρκεί μόλις 1 ώρα και 30 λεπτά με ταχύπλοο και 3 ώρες με συμβατικό πλοίο από το λιμάνι του Πειραιά και 2 ώρες από το λιμάνι του Λαυρίου.
Οι κάτοικοι της Κύθνου ασχολούνται κατά ένα μεγάλο μέρος με τον τουρισμό, την κτηνοτροφία και την γεωργία. Η φιλοξενία των κατοίκων σε συνδυασμό με το κυκλαδίτικο τοπίο και τις όμορφες παραλίες προσφέρουν στον επισκέπτη γαλήνιες διακοπές. Γευτείτε ντόπια προϊόντα όπως κρέας, γαλακτοκομικά και οπωροκηπευτικά σε συνδυασμό με φρέσκο ψάρι.

ΙΣΤΟΡΙΑ

Για την ονομασία του νησιού υπάρχουν δύο εκδοχές. Η πρώτη εκδοχή λέει ότι το νησί πήρε το όνομα του από τον πρώτο κάτοικό του Κύθνο, αρχηγό των Δρυόπων. Η δεύτερη εκδοχή θέλει το όνομα της Κύθνου να προέρχεται από την ρίζα «κυθ» που προέρχεται από το ρήμα κεύθω δηλ. κρύβω που σημαίνει το κρησφύγετο ή τον τόπο που μπορεί να κρυφτεί κάποιος. Σύμφωνα με τα αρχαιολογικά ευρήματα στην περιοχή Μαρουλάς, αξιολογείται (ανακαλύφθηκε) ότι το νησί κατοικήθηκε στην Μεσολιθική Εποχή και ίσως ήταν το πρώτο κατοικημένο νησί των Κυκλάδων.

Ο μεγάλος ιστορικός Ηρόδοτος, αναφέρει ότι οι Δρύοπες κατοίκησαν το νησί τον 13ο αιώνα και έκτισαν κυκλώπεια τείχη και ναούς. Οι επόμενοι οικιστές της Κύθνου ήταν οι Ίωνες .Η συμμετοχή της Κύθνου στους Περσικούς πολέμους έγινε με μία τριήρη γεγονός που τη καθιστά μέλος της Αθηναϊκής Συμμαχίας. Το νησί αποτέλεσε τμήμα του ρωμαϊκού κράτους λίγο αργότερα και οι Βυζαντινοί το περιλαμβάνουν στο Θέμα του Αιγαίου.

Το νησί καταλαμβάνεται από τον Μάρκο Σανούδο ο οποίος το ονομάζει Θερμιά λόγω τον θερμών νερών που αναβλύζουν και ρέουν στο νησί. Ο Μπαρμπαρόσα λεηλατεί το νησί το 1537, αλλά οι Ενετοί εξακολουθούν να έχουν την κυριαρχία. Μετά το τέλος του Ρωσοτουρκικού πολέμου το νησί περνάει στα χέρια των Ρώσων. Η Κύθνος ανακτά την αρχική της ονομασία και το 1827 λαμβάνει μέρος στον απελευθερωτικό αγώνα κατά της Τουρκοκρατίας.

Το νησί αποτέλεσε τόπο εξορίας επαναστατών και πολιτικών αντιπάλων στη διάρκεια της βασιλείας του Όθωνα. Το 1862 στον όρμο της Αγίας Ειρήνης επαναστάτες από την Σύρο συγκρούστηκαν με τον στρατό της Κυβέρνησης του Όθωνα, για την απελευθέρωση των αντιφρονούντων. Οι στασιαστές Λεωτσάκος, Μωραϊτίνης και Σκραβέλης, ήταν τρία από τα θύματα της σύγκρουσης αυτής.