ΣΥΡΟΣ

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΡΟ

Η Σύρος θεωρείται (είναι) η Αρχόντισσα (βασίλισσα) των Κυκλάδων. Ως πρωτεύουσα το Νομού είναι το μεγαλύτερο σε πληθυσμό νησί συγκεντρώνοντας πάνω από 20.000 μόνιμους κατοίκους. Ο πληθυσμός της έχει ως κύριες ενασχολήσεις τους το εμπόριο, την γεωργία, την κτηνοτροφία, την μελισσοκομία, την ναυτιλία, και τον τουρισμό Η έκταση του ανέρχεται στα 86 τετραγωνικά χιλιόμετρα και αποτελείται από τρεις μεγάλους Δήμους, το Δήμο Ερμούπολης, το Δήμο Άνω Σύρου και το Δήμο Ποσειδωνίας. Το νησί με την επιβλητική ομορφιά του, γοητεύει τους ταξιδιώτες του. Οι εναλλαγές των τοπίων, οι εύφορες μικρές κοιλάδες (κάμποι) που δημιουργούνται (ξεπροβάλλουν) ανάμεσα στους απότομους ορεινούς όγκους και ο φυσικός της πλούτος είναι στοιχεία που συνθέτουν την μαγεία του νησιού.

Το νησί επισκέπτονται χιλιάδες τουρίστες κάθε χρόνο, όχι μόνο για τις καλοκαιρινές αλλά και τις χειμερινές τους διακοπές. Η μικρή απόσταση από το λιμάνι του Πειραιά και οι επιλογές που προσφέρει το νησί το καθιστά ως ένα από τα πιο πολυσύχναστα και κοσμοπολίτικα νησιά τον Κυκλάδων.

Το νησί επισκέπτονται χιλιάδες τουρίστες κάθε χρόνο, όχι μόνο για τις καλοκαιρινές αλλά και τις χειμερινές τους διακοπές. Η μικρή απόσταση από το λιμάνι του Πειραιά και οι επιλογές που προσφέρει το νησί το καθιστά ως το πιο πολυσύχναστο και κοσμοπολίτικο νησί τον Κυκλάδων.

Η Ερμούπολη είναι η πρωτεύουσα του νησιού. Φτάνοντας στο λιμάνι της, αντικρίζουμε (ξεπροβάλουν) τα επιβλητικά νεοκλασικά κτίσματα και τις μεγαλοπρεπείς εκκλησίες της Ερμούπολης και τον γραφικό παραδοσιακό οικισμό της Άνω Σύρου.
Στην πρωτεύουσα του νησιού Ερμούπολη η οποία είναι και το διοικητικό κέντρο των Κυκλάδων από το 1835, βρίσκονται οι περισσότερες δημόσιες υπηρεσίες (Δικαστήρια, Νομαρχία, Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, Πυροσβεστική Υπηρεσία, Επιμελητήριο Κυκλάδων, Τελωνείο, ΔΟΥ, Δ/σεις Γεωργίας, Δασών, Εκπαίδευσης, Πολεοδομίας, Αλιείας, Εμπορίου, Ακαδημία Εμπορικού Ναυτικού, σχολή του Πανεπιστημίου Αιγαίου κ.α).
Ο Δήμος Ερμούπολης είναι ο μεγαλύτερος Δήμος της Σύρου με έκταση που φτάνει τα 3750 στρέμματα , περιλαμβάνεται δε και το Δημοτικό Διαμέρισμα του Μάννα. Ο δεύτερος κατά σειρά Δήμος της Σύρου είναι αυτός της Άνω Σύρου ο οποίος αποτελείται από τρία Δημοτικά Διαμερίσματα τον Γαλησσά, τον Πάγο και τα Χρούσσα. Ο μεσαιωνικός οικισμός της Άνω Σύρου που χρονολογείται από το 300 μ.χ., βρίσκεται χτισμένος πάνω στον λόφο και είναι ένα από τα σημαντικότερα μνημεία των Κυκλάδων. Τέλος, ο Δήμος Ποσειδωνίας αποτελείται από το Δήμο Ποσειδωνίας, το Δημοτικό Διαμέρισμα Βάρης και το Δημοτικό Διαμέρισμα Φοίνικα. Ο Δήμος Ποσειδωνίας είναι ένας από τους πιο όμορφους προορισμούς του νησιού με κομψές νεοκλασικές κατοικίες του 19ου αιώνα, μαγευτικές παραλίες και δροσερούς κήπους.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΥΡΟΥ

Το όνομα «Σύρος» προέρχεται από τη λέξη «Σούρ» ή «Οσούρα» που σήμαινε "βραχώδης" στα αρχαία Φοινικικά. Ο Όμηρος την αναφέρει στην "Οδύσσεια" ως «Συρίη». Τα αρχαιολογικά ευρήματα που ήρθαν στο φως στα τέλη του περασμένου αιώνα στην Χαλανδριανή, στα Βορειοανατολικά του νησιού, χρονολογούνται από το 2.800 π.Χ., την δεύτερη περίοδο του Πρωτοκυκλαδικού πολιτισμού. Τα ευρήματα είναι κυρίως τάφοι, ειδώλια, αγγεία και σκεύη τα οποία σήμερα βρίσκονται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας, στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης Γουλανδρή και στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Σύρου

Στα μέσα του 6ου αιώνα π.Χ γεννήθηκε στη Σύρο ο μεγάλος φιλόσοφος, φυσικός και αστρονόμος Φερεκύδης. Την περίοδο εκείνη η Σύρος ήταν χωρισμένη σε δύο πόλεις, μία στην περιοχή Πευκάκια – Ψαριανά και μία στο Γαλησσά στα νοτιοδυτικά του νησιού. Η Σύρος υπήρξε μέλος της Αθηναϊκής συμμαχίας στην διάρκεια του 5ου και 4ου αιώνα π.Χ. Το νησί άκμασε κατά τον 2ο αιώνα π.χ. και τον επόμενο αιώνα ακριβώς αναπτύσσεται ως τον μεγαλύτερο ακτοπλοϊκό κόμβο των Κυκλάδων. Οι πειρατικές επιδρομές των επόμενων αιώνων έφεραν σημαντική αλλαγή στο νησί, μειώνοντας αρκετά τον πληθυσμό του.


Στην περίοδο του Βυζαντίου ξεκινάει η οικοδόμηση του οικισμού της Άνω Σύρου. Το 1207 οι Ενετοί κατακτούν τις Κυκλάδες και ο οικισμός περνάει στην κυριαρχία τους. Κατά την περίοδο της Λατινοκρατίας, οι περισσότεροι κάτοικοι του νησιού ασπάζονται το καθολικό δόγμα. Η τουρκοκρατία επικράτησε στο νησί το 1566 και καθ' όλη την περίοδο της τελούσε υπό την προστασία του Πάπα και του βασιλιά της Γαλλίας λόγω των πολλών καθολικών κατοίκων του νησιού. Από τον 16ο μέχρι και τον 18ο αιώνα, ο πληθυσμός ανέρχονταν περίπου σε 2500 Καθολικούς και 150-200 Ορθόδοξους. Το 1617 ο Τουρκικός στόλος καταστρέφει το νησί.
Πολλοί πρόσφυγες από την Χίο, την Κάσο, τα Ψαρά και τη Μικρά Ασία ενσωματώθηκαν στον πληθυσμό της Σύρου.

Το 1822 ξεκινάει η δημιουργία της Ερμούπολης από τους πρόσφυγες του νησιού. Η Ερμούπολη αρχίζει να αναπτύσσει έντονη εμπορική δραστηριότητα και χρήζεται ως το μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο και ένα από τα πιο σημαντικά εμπορικά λιμάνια της Ανατολικής Μεσογείου. Το 1826 μετά από πρόταση των κατοίκων του νησιού ο οικισμός πήρε το όνομά του από τον αρχαίο θεό του εμπορίου Ερμή, λόγω της μεγάλης του εμπορικής δραστηριότητας, και ονομάζεται «Πόλη του Ερμή») προς τιμήν του.


Το 1823 ιδρύεται στην Ερμούπολη το πρώτο νοσοκομείο της Ελλάδας και το 1833 η Ερμούπολη γίνεται πρωτεύουσα του Νομού Κυκλάδων. Την ίδια χρονιά λειτουργεί στην πόλη και το πρώτο στην Ελλάδα Γυμνάσιο με ιδρυτή τον Νεόφυτο Βάμβα, εκπαιδευτικό και κληρικό πρόσφυγα από την Χίο. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος ήταν από τους αριστούχους μαθητές που αποφοίτησαν από το Γυμνάσιο της Σύρου. Το 1861 ιδρύεται το Νεώριο, το πρώτο ναυπηγείο στην Νεότερη Ελλάδα και απασχολεί περίπου 2.000 εργάτες. Στις ναυπηγικές εγκαταστάσεις της Ερμουπόλης κατασκευάζονται σχεδόν 80 πλοία το χρόνο και το 1854 ναυπηγείται, το πρώτο ελληνικό ατμόπλοιο.

Το νησί αναπτύσσεται με πολύ γρήγορους ρυθμούς. Το 1855 δημιουργείτε η τραπεζική και ασφαλιστική αγορά, η βιομηχανία, η βυρσοδεψία, η σαπωνοποιία, η σιδηρουργία, η αλευροποιία, η κλωστοϋφαντουργία και το νησί κηρύσσεται ως ο πιο μεγάλος εμπορικός κόμβος των Κυκλάδων. Το νησί άκμασε μέχρι και τα τέλη του 19ου αιώνα και άρχισε να κατοικείτε από όλο και περισσότερο πληθυσμό, φτάνοντας τους 30.000 κατοίκους. Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος πλήττει σε μεγάλο βαθμό τη Σύρο και η οικονομική παρακμή αρχίζει να κυριαρχεί στο νησί. Τη δεκαετία του 1980 η οικονομική άνοδος της Ελλάδας επηρεάζει θετικά τη Σύρο και αρχίζει να βελτιώνεται εμφανίζοντας στοιχεία ανάκαμψης της οικονομίας της και του βιοτικού της επιπέδου κυρίως από την αύξηση του τουρισμού. Το νησί ξαναμπαίνει στους κανονικούς του ρυθμούς, επαναλειτουργούν τα ναυπηγεία και το νησί ακμάζει δημιουργώντας την ανάγκη επαναπροσδιόρισης της οικονομίας του αλλά και της αναζήτησης νέων ισορροπιών.